Jien Qatt.

(Versi miktubin fuq l-sitil u ispirati mill-poeżija ta’ Tarciso Zarb)

Jien qatt ma ridt inkun f’dak moħħok

Bħal-linji ta’ pitagora, kunċett li joħloq biss

Xi teorema li qatt ma stajt tipprova.

Xtaqt biss inkebbes ftit tad-dawl

Fil-kuritura mudlam ta’ moħħi

Biex nista’ nħares lejk, nikkuntemplak,

U ngħarrex ftit madwari.

Nitwennes jekk jien naf li hawn xi ħadd fil-qrib

Xi ħadd li jibqa’ anonimu.

Jien qatt ma ridt inkun il-baħri

Li jkebbes il-huġġieġa tan-nawfraġju

Insellem lil kull min jinzerta

Għaddej minn fuq ix-xefaq.

Jien qatt ma nistennik li tiġi ħdejja

Ġa qbist in-naħħa l-oħra ta’ dal-kjażmu

Mudlam, jirbombja r-risonanzi ta’ ritmi ċikliċi

Ta’ dak li aħna nsejjħu – eċistenza.

Jien qatt ma ħsibt li kont ittellaq mad-dell tiegħi

Biex tara minna t-tnejn min jiġi l-ewwel:

l-ewwel ma ġejt qatt u lanqas ridt inkun

Fejn setgħu jindunaw bija l-għasafar tal-priża

Jisseqqru ’l-fuq minn rasi.

Ridt biss niddobba tromba

Biex ngħarrex kull fejn stajt

F’kull rokna ta’ dal-kosmos

U nibda mmiss b’idejja

Dak kollu li stajt nara.

Ridt biss inkun tweġiba għall-mistoqsija

Li sikwit tagħmilli.

Alfred Grech

23/09/2016