Anonima.

Aħjar m’għaraft qatt wiċċek,

U nibqa’ bejn ħaltejn,

Staqsejtek kemm il-darba

’Mma kollu kien għalxejn.

Aħjar ma nkunx naf ismek,

Noħloqlok wieħed jien,

Int tista' tkun hawn qribi,

Jew qiegħeda kullimkien.

Aħjar! Tgħidlix min inti,

Fid-dlam tal-lejl miżmum,

Int tista’ tkun kull waħda

Li nkellem ta’ kulljum.

Ja mara solitarja,

Dak leħnek fin, jirtogħof,

Fanal li qed jistiednek,

Jixgħellek dawl fil-bogħod.

Jekk qed l-imħabba tfittex,

Ta’ min ħalliek u ma,

Int kont li ftaħtlu l-bieba

’L-għasfur li tar u mar.

Jekk għadek qed tistaqsi,

Dan kollu mnejn sa fejn,

Int issa qed tintebaħ

Li kollox kien għalxejn.

Alfred Grech

17/12/2016