Qaluli.

Qaluli wkoll li din mhix poeżija,

Qed nikxef wisq min jien, dir-ruħ għarwiena,

U żgur li ser insib min isawwatni,

Għax jaqra moħħi u jaf minn xhiex inbati.

U jien ma nafx jekk din hix poeżija,

Għax jekk mhijiex ser tibqa’ bħal tnegħida

Ta’ ruħ li tħossha fgata u trid tittajjar,

U trid ftit tal-ispazju fejn tinstema’.

U jekk hawn ħadd ma baqa’ biex jismagħha,

U koll jekk qatt ma sabet din, xi rokna,

Inkella sotterran fejn tista’ tidwi,

Trid tibqa’ bħal farfett tittajjar ħielsa,

Bħal fwar ta’ fuq il-ward biex tibqa’ tiela’

’L-fuq, ’l-fuq mis-sħad, fejn min jismagħha

Biss huma l-ftit, inkella huma l-anġli

Li tagħllmu ’l-fuq jogħlew fl-istratosefera.

Tibżax! Ukoll jekk hemm min isawwatni,

Illum il-ġilda drat u sirt impervji

Għalmin irid min dit-tnegħida jagħmel

Sawt jew frosta; u għax illum il-ħarsa

Tiegħi tinsab ’l-fuq minn kull quċċata.

Alfred Grech

22/10/2016